Gisterenavond hebben Katja en ik gespeeld in een huiskamer in 's Gravenzande.
Zomaar, een feestje. Waarom niet?
Er hoeft eigenlijk geen reden te zijn om een feestje te geven. Het was gezellig. Iedereen vindt het gewoon fijn om zich te laten verwennen. Te laten verwennen met een optreden, een drankje, een hapje en een verwarmend vuurtje in de tuin.
In het gezelschap waren aanwezig recensent Giel van der Hoeven en fotograag Arjan Vermeer.
Er staat een fijne review van ons optreden op www.vdh-online.nl
Hier een citaat:
Maar hoe klinkt de muziek van Tom Waits zonder diens doorleefde stem dan? Nou, verrassend goed in dit geval. Het was even wennen in het begin maar na een paar nummers overstemt het gezang van de twee nachtgalen het gemis van de nachtbraker. Omdat de essentie van Waits zijn muziek overeind blijft en wordt aangevuld met muzikale én theatrale spitsvondigheden. De integrerende metaforen, de troost, maar ook de humor, de relativering en zelfs de waanzin die Waits zijn werk zo kenmerken zijn ook bij MaryMary aanwezig.
